25 Apr Weerstand moet er altijd kunnen zijn..

Over weerstand…

Het is vrijdagmiddag en de telefoon gaat. Het is Bart, de eigenaar van het Shiatsu centrum waar ik mijn praktijkruimte (deels) huur. Hij klinkt wat gestresst en valt meteen met de deur in huis: ‘kun jij morgenochtend om 11.00 invallen op de landelijke inspiratie dag voor Shiatsu therapeuten? Een van de workshop docenten heeft afgezegd!’. Ik zeg tegen Bart dat ik hem over 10 minuten terugbel. Mijn  partner werkt deze zaterdag dus ik moet eerst mijn ouders lief aankijken en vragen of onze dochter even bij hen kan blijven. Dat kan! Ik voel een heel duidelijk Ja!-gevoel in mijn lijf en bel Bart terug om te zeggen dat ik het doe.

Maar nu komen de vragen.. wat zal ik dan gaan doen? Wat is een leuke maar vooral interessante workshop voor shiatsu therapeuten? En het is maar kort, 1 uurtje… wat kun je in 1 uur doen, iets wat betekenisvol is voor het werk als shiatsu therapeut? Al gauw begin ik ook een beetje zenuwen te voelen… maar ik stel mezelf gerust.. ik ben immers een invaller dus niemand zal het me kwalijk nemen als ik het niet perfect doe..

Ik lees de workshopomschrijving van de dame die moest afzeggen. Zij was van plan om het onderwerp ‘bedding’ te behandelen en onderaan de omschrijving lees ik dat zij deze workshop ziet als aanmoediging voor shiatsu therapeuten om met groepen te gaan werken zoals vrouwencirkels begeleiden. Dit zet me aan het denken.. want wat is een vrouwencirkel? Ik zoek het op en vind: ‘Een vrouwencirkel wil een kleine groep vrouwen van diverse leeftijden en achtergronden (maandelijks) bij elkaar brengen om tot een diepgaande uitwisseling te komen omtrent ons vrouwenleven en zo een gezamenlijk groeiproces mee te maken. Dit alles in een sfeer van vertrouwen en echte aandacht.’ (bron: www.letsmakecircles.com). AHA! Denk ik! Dit gaat over verbinding! Daar kan ik wel wat mee! Haptonomiehoudt zich namelijk bezig met menselijke relaties. Hoe ga ik om met anderen? Kan ik daarbij mezelf zijn? Eigenlijk gaat het om bewustzijn van jezelf, juist in de omgang met anderen. Verbinding dus!

Ik zet wat ervaringsoefeningen op papier en ga met een gerust hart slapen. De volgende ochtend kom ik aan op de workshoplocatie en langzaam maar zeker stappen de vrouwelijke shiatsu therapeuten de ruimte binnen. We gaan zitten in een cirkel (!) en ik begin met mijzelf voor te stellen. Ik vraag aan de deelnemers of ze een voor een willen vertellen wat zij hier denken te halen en of ze inderdaad van plan zijn om in groepen te gaan werken. Tot mijn schrik blijkt al snel dat dat zeker niet voor iedereen het geval is. Sterker nog.. er zijn zelfs therapeuten die naar aanleiding van mijn introductie twijfelen of ze niet beter weg kunnen gaan omdat dit absoluut niet is wat ze zoeken. Een van de deelnemers geeft aan helemaal niet zo goed tegen mijn open en zachte benadering te kunnen (slik) en er zijn in totaal 3 deelnemers die aangeven weerstand te hebben. Ik voel de spanning in de cirkel stijgen…

Ok! Goed! Denk ik bij mezelf.. rustig blijven.. In gedachten ga ik razendsnel terug naar mijn eigen opleiding bij het Instituut voor Toegepaste Haptonomie en herinner me hoe vaak in die vier jaar het begrip weerstand aan bod is gekomen. Hoe vaak er wel iemand uit de groep weerstand voelde en hoe daar toen mee omgegaan werd. Ik had erg zenuwachtig kunnen worden van deze onverwachte wending van de workshop, die ik toch vol goede moed en vertrouwen gestart was. Maar dat gebeurde niet. Ik werd er juist rustig van en keek met oprechte aandacht de groep rond. Weerstand moet er altijd kunnen zijn. Weerstand zegt iets. En als weerstand de ruimte krijgt dan komt er vaak een opening. Na het horen van de verschillende houdingen van de deelnemers, want er zijn ook therapeuten die juist erg geïnteresseerd zijn, laat ik de keuze aan de groep: ‘voor wie is het interessant om nu een ervaringsoefening met groepen te doen, en wie wil er liever 1 op 1 werken?’ De handen gaan omhoog en er is een kleine meerderheid voor het werken van 1 op 1. Nu voel ik toch even spanning want ik had hier niks voor voorbereid.. Ik neem de tijd om na te denken en Gelukkig! Er komt genoeg boven borrelen..

Ik vraag de therapeuten ieder een partner uit te kiezen en ik vraag ze te onderzoeken met elkaar waar je de ander kunt aanraken. Of je dat kunt oppikken of voelen bij de ander. Wonderbaarlijke dingen ontstaan.. Elk koppel vindt zijn eigen weg hierin en gaat op onderzoek uit. Sommige koppels komen in beweging, anderen gaan in gesprek en anderen komen in de verstilling terecht. We hebben het ook over grenzen ervaren en we doen een naderingsoefening. Hoe dichtbij kun je bij iemand komen, en waar merk je dat aan? Voel je dan je eigen grens, of voel je de grens van de ander? Ook in deze ervaringsoefening worden er ontdekkingen gedaan. Voel je je vrij om de ander te naderen? Of hou je liever afstand? Hoe doe je dat als shiatsu therapeut waarbij je eigenlijk altijd heel dicht bij je cliënten komt?

Aan het einde van de workshop komen we weer in de cirkel bij elkaar en worden ervaringen uitgewisseld. Ik ben enorm blij te horen dat er ondanks het feit dat de hele sessie totaal anders is gelopen dan ik gedacht had, er toch veel waardevolle inzichten zijn ontstaan over afstand en nabijheid en ik zie allemaal open gezichten. Ook bij de mensen die bij aanvang weerstand voelden! Er was een cirkel, er was diepgaande uitwisseling (onder andere over die weerstand), een sfeer van vertrouwen (uiteindelijk) en echte aandacht. Alles wat ik als haptonoom graag zie! Hebben we niet toch eigenlijk een vrouwencirkel gecreëerd? Hoewel dat voor mij wel degelijk zo voelt durf ik het toch niet hardop te zeggen ha ha! Hoe dan ook, deze ochtend is een prachtig voorbeeld van hoe je verbinding kunt voelen met je medemens en hoe dat inzichten kan geven en versterkend kan werken.

Met een licht gevoel van verwondering stap ik op de fiets om mijn dochter op te halen en bedenk met dat het eigenlijk ook voor 1 op 1 therapie sessies geldt: weerstand moet er altijd kunnen zijn. Als weerstand de ruimte krijgt komt er heel vaak een opening voor groei!

Esther

P.S. Shiatsu is een vorm van manuele therapie. Het betekend letterlijk vinger (shi) druk (atsu). Het heeft zijn oorsprong in Japan en het heeft zich sinds de jaren 1970 internationaal ontwikkeld. Het wordt nu op grote schaal gebruikt in de hele wereld. In Shiatsu zijn invloeden uit de oosterse geneeskunde en westerse therapieën geïntegreerd. Shiatsu maakt gebruik van een combinatie van druk op specifieke punten en strekkingen om zwakke gebieden te revitaliseren en om gebieden waar spanning wordt vastgehouden los te maken. Zo wordt het lichaam geholpen om harmonieus te functioneren. Een enorme aanrader! Ik verwijs regelmatig naar mijn collega’s van het Shiatsu Centrum ter ondersteuning van de haptotherapie. Zie www.shiatsucentrumamsterdam.nl